Eliška Látalová – Góry w głowie

W swojej twórczości Eliška Látalová wykorzystuje motyw słońca, które wyznacza nasz rytm życia. Intensywnie zajmuje się także tematem gór, które zmuszają nas do przekraczania granic.

„Fascynuje mnie ruch słońca”. Regularność wznoszenia się i opadania dodaje mi pewności siebie. Pewność, która znika, bo obraz zmieniającego się nieba jest za każdym razem inny. Odczucie, które mam od tego momentu, jest na tyle silne, że uważam to za sztukę, która nie zawsze musi być tylko materialna. Przeżycie chwili pośród gór jest dla mnie jako istoty żywej najpotężniejszym przeżyciem. Kruchość istnienia. To euforia, która rozprzestrzenia się po całym ciele. W takiej chwili odczuwam uniesienie. Oglądam.
Patrzę na zachodzące słońce, czuję chłód, wiatr, nieskończoność, poddaję się naturze i wiem, że jest ona silniejsza od każdego z nas. To mnie przeraża. Jestem spięty. „Jestem przepełniony strachem i czystym szczęściem.” Instalacje zaprezentowane na wystawie pod poetyckim tytułem Góry w głowie są zapisem przeżytej chwili. Eliška wykorzystuje motyw czerwieni, która symbolizuje napięcie. Czerwone światło wzmacnia wrażenie pojedynczych artefaktów. Masa, struktura i horyzont są symbolami podróży i szczytu, który należy zdobyć. Wystawione prace stanowią osobiste pomniki wspomnień, w których autor pozostawił widzowi przestrzeń do wykreowania własnego obrazu i opowieści w jego głowie.